در این مقاله به‌صورت کاملاً عملی و مبتنی بر تجربه، ۲۰ نکته مهم امنیتی برای WebAPIهای مبتنی بر .NET را مرور می‌کنیم؛ از اعتبارسنجی ورودی‌ها در سطح DTO و جلوگیری از Mass Assignment تا مدیریت اصولی JWT و RefreshToken، محدودسازی تلاش‌های ورود و جلوگیری از افشای وجود کاربر، ذخیره امن رمز عبور، طراحی لاگ امن و مقاوم در برابر Log Injection، جلوگیری از SQL Injection، کنترل سایز درخواست و امنیت آپلود فایل، تنظیم Timeout برای HttpClient، اجبار HTTPS، افزودن هدرهای امنیتی در پاسخ‌ها و در نهایت نسخه‌بندی صحیح API برای جلوگیری از شکستن کلاینت‌های قدیمی. هر بخش همراه با مثال صحیح و اشتباه و توضیح ریسک‌ها ارائه شده تا بتوانید WebAPI خود را به‌صورت عملی امن‌تر پیاده‌سازی کنید.

این مقاله به بررسی اهمیت و روش‌های استانداردسازی ورودی‌ها در سرویس‌های WebAPI می‌پردازد. با استفاده از تکنیک‌ها و فریم‌ورک‌هایی مانند FluentValidation و Data Annotations، مقاله توضیح می‌دهد که چگونه می‌توان اعتبارسنجی ورودی‌ها را در سطح API انجام داد تا از داده‌های مخرب جلوگیری شده و امنیت، یکپارچگی داده‌ها و قابلیت تست سیستم تضمین شود. همچنین به بررسی چالش‌ها و بهترین شیوه‌ها در پیاده‌سازی ورودی‌های تمیز و معتبر در APIها و تأثیر آن بر عملکرد و مقیاس‌پذیری سرویس‌ها می‌پردازد.

در این مقاله یک معماری حرفه‌ای و استاندارد برای مدیریت خطا در سرویس‌های WebAPI مبتنی بر .NET ارائه شده است؛ معماری‌ای که با استفاده از قالب واحد ApiResponse، انتخاب دقیق StatusCode‌ها، بهره‌گیری از TraceId برای ردیابی، پیاده‌سازی Middleware سراسری، تعریف BusinessException و الگوهای معماری مانند Result Pattern، خروجی API را یکپارچه، قابل پیش‌بینی و سازگار با فرانت‌اند می‌کند. این مقاله یک مرجع عملی برای طراحی Error Handling تمیز و قابل توسعه در سیستم‌های واقعی است.

در این مقاله ساختاری حرفه‌ای برای مدیریت وضعیت موجودیت‌ها در EF Core ارائه شده است که شامل ذخیره‌سازی بهینه‌ی وضعیت‌ها (به‌صورت int یا string)، ثبت تاریخچه‌ی تغییرات، و طراحی یک State Machine شی‌گرا برای کنترل دقیق و قانون‌مند انتقال وضعیت‌هاست. با این رویکرد، تمام منطق مربوط به وضعیت‌ها در یک نقطه متمرکز می‌شود، از بروز وضعیت‌های نامعتبر جلوگیری شده و امکان توسعه، نگهداری و گزارش‌گیری در سیستم‌های واقعی (مانند سفارش، تیکت، وام یا قرارداد) به‌طور چشمگیری بهبود می‌یابد. این ساختار پایه‌ای محکم برای پیاده‌سازی جریان‌های پیچیده بیزنسی، رویدادمحوری و تعامل سرویس‌ها در معماری‌های مدرن فراهم می‌کند.

کار با دیتابیس‌های حجیم همیشه چالش‌برانگیز است، اما امکانات جدید EF Core و الگوهای درست معماری می‌توانند سرعت سیستم را چند برابر سریع‌تر کنند. در این مقاله روش‌های عملی برای سبک‌کردن Queryها، مدیریت صحیح Tracking، انجام عملیات Bulk، کار با JSON و استفاده هوشمندانه از قابلیت‌های EF Core 8 تا 10 ارائه شده است. یک راهنمای عملی برای توسعه‌دهندگانی که می‌خواهند از EF Core حداکثر کارایی را در پروژه‌های واقعی بگیرند.

این مقاله یک راهنمای کامل و عملی برای اجرای یک پروژه .NET WebAPI در محیط Docker است. در آن ابتدا پروژه ایجاد و Dockerize می‌شود، سپس SQL Server داخل Docker Compose بالا می‌آید و WebAPI از طریق شبکه داخلی Docker به دیتابیس متصل می‌شود. تمامی مراحل از ساخت Dockerfile چندمرحله‌ای تا اجرای compose، مدیریت connection string، ساخت شبکه داخلی، map کردن پورت‌ها و اجرای نهایی سیستم در محیط توسعه به‌صورت گام‌به‌گام توضیح داده شده است. نتیجه‌ی این فرایند ایجاد یک محیط توسعه پایدار، قابل‌تکرار و مستقل از سیستم میزبان است که تنها با یک دستور قابل اجرا بوده و پایه‌ای قدرتمند برای توسعه، تست و گسترش پروژه‌های .NET فراهم می‌کند.

در سه نسخه‌ی اخیر دات‌نت، یعنی از .NET 8 تا .NET 10، زبان C# تغییرات مهمی را تجربه کرده که هم بر عملکرد و هم خوانایی کد تأثیر چشم‌گیری دارند. از Primary Constructors و Collection Expressions در C# 12 گرفته تا params collections، ref struct interfaces در C# 13 و در نهایت ویژگی‌های قدرتمند Extension Members، field keyword و Null-Conditional Assignment در C# 14. در این مقاله همه‌ی این ویژگی‌ها را با مثال و توضیح کوتاه مرور می‌کنیم تا بدانید در پروژه‌های جدید چه چیزهایی منتظرتان است.

الگوی Write-Behind همراه با Queue-Based Caching روشی کارآمد برای افزایش سرعت و مقیاس‌پذیری سیستم‌های داده‌محور است. در این الگو، تغییرات ابتدا در حافظه کش ذخیره و سپس به‌صورت غیرهم‌زمان از طریق صف‌هایی مانند Redis Stream یا RabbitMQ در پایگاه داده اعمال می‌شوند. این روش باعث کاهش بار روی دیتابیس، بهبود زمان پاسخ‌دهی و امکان پردازش دسته‌ای داده‌ها می‌شود، هرچند نیازمند طراحی دقیق مکانیزم صف، مدیریت خطا و تضمین یکپارچگی داده است.

در این مقاله به بررسی دو الگوریتم کش Read-Through و Write-Through پرداخته می‌شود که از آن‌ها برای بهبود کارایی سیستم‌های نرم‌افزاری و کاهش بار روی دیتابیس‌ها استفاده می‌شود. الگوریتم Read-Through به گونه‌ای طراحی شده که داده‌ها ابتدا از کش خوانده می‌شوند و در صورت عدم موجودیت داده در کش، از دیتابیس بارگذاری و به کش اضافه می‌شود. در این مقاله، پیاده‌سازی این الگوریتم به کمک Redis به عنوان کش و Entity Framework Core برای تعامل با دیتابیس ارائه می‌شود. همچنین، در پیاده‌سازی Write-Through Cache، هر بار که داده‌ای تغییر می‌کند، همزمان در کش و دیتابیس ذخیره می‌شود. این مقاله با مثال‌هایی عملی به تحلیل مزایا و معایب هر دو الگوریتم پرداخته و کاربردهای آن‌ها در سناریوهای مختلف را بررسی می‌کند.

در این مقاله، با الگوی Cache Aside در معماری .NET WebAPI آشنا می‌شویم و یاد می‌گیریم چگونه با استفاده از Redis در کنار EF Core عملکرد سیستم را به‌طور چشمگیری بهبود دهیم. این الگو به برنامه اجازه می‌دهد ابتدا داده‌ها را از کش بخواند و تنها در صورت نبود، به پایگاه‌داده مراجعه کند؛ سپس داده را در کش ذخیره کرده و برای دفعات بعدی آماده نگه دارد. در ادامه، با یک پیاده‌سازی واقعی شامل ساختار پروژه، سرویس کش، Repository و کنترلر WebAPI گام‌به‌گام نشان می‌دهیم چگونه داده‌ها را بین کش و دیتابیس به‌صورت هماهنگ نگه داریم و از فشار بیش‌ازحد روی دیتابیس جلوگیری کنیم.

در این مقاله به مفهوم و اهمیت کش (Cache) در اپلیکیشن‌های مدرن به‌ویژه WebAPI پرداخته می‌شود. ابتدا توضیح داده می‌شود که چگونه کش با ذخیره‌سازی موقت داده‌های پرمصرف در حافظه، سرعت پاسخ‌دهی و مقیاس‌پذیری سیستم را به شکل چشمگیری افزایش می‌دهد. سپس مزایای اصلی آن مانند کاهش بار روی دیتابیس، بهبود تجربه کاربر و صرفه‌جویی در منابع بررسی می‌شود. در ادامه، انواع روش‌های پیاده‌سازی کش از MemoryCache تا Redis و Nginx Cache معرفی و در قالب مثال‌های واقعی از پروژه‌های تجاری، نحوه استفاده عملی آن‌ها تشریح می‌گردد تا درک روشنی از نقش حیاتی کش در عملکرد و پایداری سیستم‌های نرم‌افزاری ارائه شود.

الگوی Inbox Pattern یکی از الگوهای طراحی قابل‌اعتماد در سیستم‌های توزیع‌شده و رویدادمحور است که اطمینان می‌دهد هر رویداد ورودی تنها یک‌بار پردازش شود، حتی در صورت تکرار ارسال یا ناپایداری شبکه. در این الگو، پیام‌ها پیش از پردازش در یک جدول موسوم به Inbox ذخیره می‌شوند تا از تکرار در اجرای عملیات جلوگیری شده و یکپارچگی داده‌ها حفظ شود. این رویکرد در کنار Outbox Pattern، یک مکانیزم ارتباطی مطمئن و پایدار میان سرویس‌ها ایجاد می‌کند.